Chodzenie z kurkiem po dyngusie

W Poniedziałek Wielkanocny młodzież z Zespołu Pieśni i Tańca odwiedziła mieszkańców Małcza w gminie Lubochnia ze staropolskim zwyczajem „chodzenia z kurkiem po dyngusie”.

Zwyczaj ten zawsze odbywał się w Wielkanocny Poniedziałek, gdzie młodzieńcy wozili po wsi żywego koguta, na bogato przystrojonym, dwukołowym wózku do którego był przywiązany ptak. Na początku wykorzystywano żywego koguta, którego wcześniej karmiono ziarnem namoczonym w spirytusie. Dzięki temu ptak był bardziej podatny na wszelkie zabiegi wokół niego, nie wyrywał się. Zdolny był jedynie do głośnego, charakterystycznego piania, któremu przypisywano znaczenie symboliczne. W ten sposób obwieszczał wiosce zmianę pogody na wiosenną.  Tak przygotowanego koguta przywiązywano do wózka dyngusowego i ruszano do obchodzenia domów we wsi.

Zazwyczaj z kurkiem dyngusowych chodzili kilkunastoletni chłopcy, poza samym wózkiem mieli  przy sobie wodę, którą polewali panny. Rytuał miał za zadanie skojarzyć młode pary i zapewnić rodzinom zdrowie. Lejąc wodę młodzież wyśpiewywała piosenki .

„Jesteśmy dumni z naszej młodzieży, która z wielką radością zareagowała na pomysł odtworzenia staropolskiego  obyczaju. Ubrani w regionalne lubocheńskie stroje przeszli całą niemalże 4 km wieś aby pokazać młodym oraz przypomnieć starszej społeczności zwyczaj chodzenia z kurkiem po dyngusie, co spotkało się z ogromnym entuzjazmem mieszkańców wsi”.